Każde dziecko ma prawo do edukacji, rozwoju swoich talentów i zdolności, uczestnictwa w zajęciach rekreacyjnych i życiu kulturalnym oraz prawo do wypoczynku i czasu wolnego. Gwarantuje to ratyfikowana przez Polskę w 1991 roku Konwencja o prawach dziecka.
Realizacja praw dziecka nie powinna być uzależniona od czynników zewnętrznych – w tym np. dostępności transportu publicznego. Jednak dane płynące z pierwszego raportu dot. wykluczenia transportowego dzieci i młodzieży w Polsce wskazują, że prawa wielu młodych ludzi są zagrożone właśnie przez problemy związane z dostępnością transportu zbiorowego.
Raport UNICEF Polska „Wykluczenie transportowe dzieci i młodzieży w Polsce” pokazuje, w jaki sposób wykluczenie transportowe wpływa na jakość życia dzieci w naszym kraju. Na ile warunkuje dostęp do usług medycznych, wybory edukacyjne młodych ludzi, możliwości korzystania z dodatkowych zajęć sportowych czy rekreacyjnych oraz budowanie i podtrzymywanie relacji rówieśniczych?
Jaka jest skala problemu wykluczenia transportowego dzieci i młodzieży w Polsce? Na czym polega wykluczenie transportowe? Których grup dzieci i młodzieży dotyka najmocniej? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w pierwszym raporcie UNICEF Polska poświęconym tej kwestii.
Główne wnioski z badania:
- co 6 młoda osoba w wieku 12-19 lat jest zagrożona wykluczeniem transportowym
- 30% badanych uważa, że w ich miejscu zamieszkania dostęp do komunikacji publicznej jest problemem
- 44% uczniów szkół średnich wybierając swoją szkołę kierowało się dostępnością dogodnych połączeń transportowych
- 21% młodzieży deklaruje, że wybrałoby inną szkołę, gdyby nie problemy transportowe
- 30% ankietowanych ma poczucie, że gdyby nie kwestia dojazdów, ich relacje ze znajomymi byłyby lepsze
