Genewa – W ciągu ostatniego roku ludność Afganistanu przeżyła serię wstrząsów, które pogłębiły istniejącą wcześniej kruchość i doprowadziły do skrajnego cierpienia. W czasie, gdy znaczna część świata doświadcza głębokich i wielowarstwowych kryzysów, zmagając się z rosnącymi cenami żywności, narastającymi konfliktami i niestabilnością oraz utrzymującymi się skutkami pandemii, nie możemy pozwolić, aby Afganistan zniknął w tle.
Ponad 70 procent ludności afgańskiej nie może opłacić podstawowych potrzeb żywnościowych; połowa nie ma źródła dochodu i jest uzależniona od pomocy humanitarnej. Przekazy pieniężne od pracowników zagranicznych spadły o 50 procent, system opieki zdrowotnej upada, a mniejszości religijne nadal są atakowane w ich domach, szkołach i miejscach kultu.
Długotrwała podatność na katastrofy, takie jak śmiertelne czerwcowe trzęsienie ziemi na południowym wschodzie kraju, oraz szersze skutki zmian klimatycznych zaostrzyły kryzys humanitarny w kraju. Ludzie cierpią, prawa człowieka są pod presją, a potrzeby wciąż rosną.
Ruch ludzi pozostaje podstawową strategią przetrwania i środków do życia. Afgańczycy nadal podróżują do Islamskiej Republiki Pakistanu, Islamskiej Republiki Iranu, Turcji i innych miejsc. Nadal zasadnicze znaczenie ma stałe zaangażowanie wszystkich krajów w przyjmowanie afgańskich uchodźców, ich pełną integrację ze społeczeństwem oraz powstrzymywanie się od deportacji, arbitralnych zatrzymań i dyskryminacji.
Afganistan był również świadkiem bezprecedensowego poziomu przesiedleń wewnętrznych. Prawie jedna trzecia z 5,8 mln osób obecnie przesiedlonych została zmuszona do opuszczenia swoich domów między styczniem 2021 a kwietniem 2022 r. Przesiedlenia wewnętrzne i przemieszczanie się przez granice nie słabnie, jeśli nie zostaną skutecznie rozwiązane problemy osób najbardziej dotkniętych kryzysem.
Ponieważ nadal walczymy o prawa przesiedleńców i osób w ruchu, musimy zwiększyć nasze inwestycje w trwałe rozwiązania, na przykład poprzez zapewnienie dokumentacji prawnej, dostęp do ochrony i podstawowych usług oraz kontynuację pomocy humanitarnej dla najsłabszych – szczególnie tych, którzy są przesiedleni lub powracają do swoich zwykłych miejsc zamieszkania.
Kobiety i dziewczęta niewątpliwie ucierpiały w nieproporcjonalnym stopniu, z powodu narastających naruszeń, słabych punktów i obaw o ochronę. Ich podstawowe prawa i wolności ulegają erozji na naszych oczach i nie możemy odwracać wzroku.
Dostęp do edukacji i równe szanse to prawo wszystkich afgańskich kobiet i dziewcząt. Są niezbędni dla siły roboczej, wnosząc swój nieoceniony wkład jako personel medyczny, nauczyciele i przedsiębiorcy. Wykluczenie ich podważa wysiłki na rzecz odbudowy i zrównoważonego rozwoju.
Wraz z naszymi międzynarodowymi partnerami, IOM wzywa de facto władze do poszanowania, ochrony i zapewnienia nieskrępowanych praw i wolności wszystkich osób – zwłaszcza kobiet i dziewcząt. Obejmuje to m.in. swobodę przemieszczania się, prawo do pracy i nauki oraz prawo do ubiegania się o azyl.
Jesteśmy niezwykle dumni z oddania naszego personelu w Afganistanie, zarówno kobiet, jak i mężczyzn, oraz wsparcia, jakiego udzielili potrzebującym. Pracowali niestrudzenie, odpowiadając na potrzeby humanitarne, jednocześnie zwiększając zyski rozwojowe i zapewniając pomoc ratującą życie, taką jak żywność, woda, higiena, zdrowie, pomoc w powrocie, środki do życia, odbudowa infrastruktury, spójność społeczna i usługi ochrony ponad 1,3 mln ludzi .
Równolegle nasililiśmy naszą reakcję w krajach sąsiednich, wspierając rządy i społeczności przyjmujące w osiągnięciu ożywienia społeczno-gospodarczego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu.
Mimo postępów, jakie poczyniono do tej pory, kolejne miliony potrzebują naszej pomocy – dzisiaj. Mniej niż połowa z 4,4 mld USD potrzebnych ONZ na pomoc humanitarną w 2022 r. została sfinansowana. Zrewidowany kompleksowy plan działania (WPR) IOM dla Afganistanu i krajów sąsiednich, ukierunkowany na wsparcie dla 3,6 miliona ludzi, jest finansowany tylko w 34 procentach. Bez dodatkowego wsparcia przyszłość społeczności w całym regionie pozostanie ponura, w miarę zbliżania się mroźnych zimowych miesięcy.
IOM nie opuściła i nie opuści mieszkańców Afganistanu w czasach największej potrzeby. Wzywamy społeczność międzynarodową i naszych partnerów będących darczyńcami do dalszego wspierania naszych wysiłków, wysiłków naszych partnerów humanitarnych i ludności Afganistanu.
***
Aby uzyskać więcej informacji prosimy o kontakt:
W Kabulu zastępca szefa misji IOM, Ashley Carl, acarl@iom.int +93 72 961 4773
W Genewie, Paul Dillon, rzecznik prasowy, pdillon@iom.int, +41796369874
Źródło: https://www.iom.int w języku angielskim
