❓Czym są nieregularne migracje? Dlaczego jest to bardziej trafne i właściwe określenie niż “nielegalne” migracje? Dlaczego tak trudno jednoznacznie je zdefiniować? Ile i jakie odcienie nieregularności można wyróżnić? Czy uchodźcy(-czynie) i migranci(-tki) z krajów Europy Wschodniej są traktowani inaczej niż osoby migrujące z krajów Azji i Afryki?
W wąskim i stricte prawniczym rozumieniu, z nieregularną migracją mamy do czynienia, gdy dana osoba nie ma dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium RP. Projekt stawia sobie za cel zdefiniowanie tego pojęcia. Nieregularna migracja jest głównym tematem w “Globalnym Porozumieniu na rzecz bezpiecznej, uporządkowanej i legalnej migracji” i wpływa na realizację kilku z 23 celów wymienionych w porozumieniu. Natomiast nierozwiązane pozostaje napięcie, które sięga bezpośrednio do sedna definicji nieregularnej migracji: jest ono konstruowane jako zjawisko globalne, choć de facto nadal jest definiowane jedynie na podstawie kryteriów zawartych w krajowych przepisach dotyczących imigracji i azylu poszczególnych państw.
💬 O nieregularnych migracjach rozmawialiśmy w tym tygodniu podczas spotkania, które miało formę dyskusji eksperckiej moderowanej przez prof. Aleksandrę Grzymałę-Kazłowską (Wydział Socjologii, Ośrodek Badań nad Migracjami, Uniwersytet Warszawski). W wywiadzie wzięły udział przedstawicielki i przedstawiciele instytucji – ministerstw, think-tanków i organizacji pozarządowych działających na rzecz uchodźców(-czyń) i migrantów(-tek) w Polsce (m.in. tych tworzonych przez osoby z doświadczeniem migracji).
Dyskusja ekspercka została przeprowadzona w celu zebrania informacji do przygotowywanego raportu podsumowującego zmianę na przestrzeni ostatnich 20 lat migracji nieuregulowanych w Polsce. Podobne badania są jednocześnie prowadzone w Wielkiej Brytanii, Holandii, Finlandii, we Włoszech oraz w Niemczech.
Spotkanie było częścią międzynarodowego projektu badawczego „Poprawa warunków życia i pracy gospodarstw domowych migrantów o nieuregulowanym statusie w Europie (I-CLAIM)” finansowanego przez Komisję Europejską. W Polsce jest on wykonywany przez zespół badaczy(-czek) z Ośrodka Badań nad Migracjami, Uniwersytetu Warszawskiego, kierowany przez prof. Aleksandrę Grzymałę-Kazłowska (na zdjęciu) i realizowany we współpracy ze Stowarzyszeniem Interwencji Prawnej.
