Z CZYTELNI STOWARZYSZENIA „NIGDY WIĘCEJ”
Dlaczego uchodźcy przez granicę z Białorusią są inaczej traktowani niż uchodźcy z Ukrainy? Czy ciemniejszy kolor skóry, a może nawet inne wyznanie znaczą, że tych nieszczęśliwych ludzi mamy się bać i wystrzegać?
Kiedy mieszkałem za młodzieńczych lat w Unii Płd. Afryki, znanej obecnie jako RPA, wybitny pisarz Alan Paton napisał słynną książkę „Cry, the Beloved Country” (Płacz, ukochany kraju) opisującą niesprawiedliwość społeczną i pozbawienie praw obywatelskich ludności afrykańskiej. Patrząc na to, co dzieje się w Polsce, przypominają mi się te słowa. Dlatego, o czym już wspominałem, współpracuję ze Stowarzyszeniem NIGDY WIĘCEJ, bo bliska mi jest zasada równości wszystkich ras i wyznań i propagowana przez tę organizację walka przeciwko wszelkiej dyskryminacji. Bo wstyd mi, gdy w imieniu mojej Ojczyzny stosuje się niegodne traktowanie człowieka.
W. Liliental: „Wstyd mi, gdy w imieniu mojej Ojczyzny stosuje się niegodne traktowanie człowieka”. Wyborcza.pl, 11.06.2023.
