Brak klarownej strategii, kierunku działania i czytelnych priorytetów państwa stanowią faktyczny element polityki migracyjnej. Władza decyduje utrzymać system wsparcia w niejasności, niejednoznaczności, chaosie – pisze Agnieszka Kosowicz na swoim blogu*.
Polityka migracyjna w praktyce (w teorii wciąż jej brak) w trzech ważnych obszarach wygląda tak ⬇️
Edukacja
Państwo prowadzi politykę migracyjną w obszarze edukacji – to znaczy, wychowuje pokolenie młodych migrantów bez szans na rozwój. Zgadza się na ich wykluczenie edukacyjne. Nie dba o obecność asystentów/ek międzykulturowych, o integrację rówieśników, ani nawet o dodatkowe zajęcia z języka polskiego dla uczniów cudzoziemskich.Zgadza się, żeby młodzi ludzie wegetowali w oczekiwaniu na koniec wojny, albo na to, aż matka wróci z pracy.
Państwo decyduje również, że nie będzie w Polsce wysiłków zmierzających do systemowej edukacji na temat różnorodności i migracji. W podręcznikach migracja jest pokazywana jako zjawisko niebezpieczne i złe.
Praca
Elementem polityki państwa jest rejterada z obszaru kontroli rynku pracy. Decyzje w sprawie sprowadzania do Polski ludzi do pracy podejmuje rynek, biznes, konkretne firmy, które zatrudniają agencje pracy do sprowadzania grup ludzi z kolejnych państw.
Państwo jak najbardziej prowadzi politykę migracyjną, gdy godzi się na powstawanie pod Płockiem kontenerowego osiedla dla robotników-migrantów na sześć tysięcy osób. Tak właśnie buduje się getta. Karygodny jest oczywiście handel wizami – o czym opinia publiczna dowiedziała się w ostatnim czasie.
Równość:
Zamiast jasnych standardów i kompleksowej polityki integracyjnej, której wszyscy potrzebujemy, zderzamy się z systemowym wykluczeniem osób migranckich.
Jakie są przykłady takich działań?
✔️ Sektor publiczny (urzędy, szkoły, placówki służby zdrowia) cały czas dyskryminuje osoby mówiące w innych językach.
✔️ Osoby najbardziej zmarginalizowane, które już drugi rok mieszkają w centrach zbiorowego zakwaterowania, zmuszone są do uiszczania opłat za dach nad głową, co do tej pory mieściło się w ramach pomocy humanitarnej – więcej informacji można znaleźć w raporcie “W punkcie wyjścia. Monitoring zbiorowego zakwaterowania uchodźczyń z Ukrainy”.
➡️ https://konsorcjum.org.pl/storage/2023/08/KMRaport2023MZZ.pdf
✔️ Wielu osobom, które mają odmienny akcent lub wygląd odmawia się wynajęcia mieszkania. Brak mieszkań socjalnych i bardzo wysokie koszty najmu powodują, że część osób zagrożona jest bezdomnością.
✔️Osoby ubiegające się o ochronę międzynarodową trafiają do ośrodków otwartych lub zamkniętych. W Strzeżonych Ośrodkach dla Cudzoziemców przetrzymywane są po kilkanaście miesięcy. Ośrodki otwarte również skazują ludzi na wykluczenie społeczne. Położone są zazwyczaj z dala od miejscowości (szkół, urzędów, możliwości pracy itd). Dopiero po upływie 6 miesięcy osoba w procedurze uchodźczej może ubiegać się o pozwolenie na pracę. Do tego czasu otrzymuje 70 złotych miesięcznie.
✔️Przepełniona stereotypami narracja polityczna o migracji wzmacnia w Polsce ksenofobię i rasizm, który szkodzi nam wszystkim i przeszkadza w budowaniu wzajemnego zrozumienia i bezpieczeństwa.
*blog Agnieszki Kosowicz:
https://agnieszkakosowiczblog.wordpress.com/2023/09/08/ktokolwiek-wygra-ktokolwiek-nie/?fbclid=IwAR1XeXJdHaD2JcuvCCFND9DovA58BOHhedctLTAH9vVY3zZ2QTvAc08COXs
Żródło materiału: Polskie Forum Migracyjne
