Wspieraj kanał i otrzymaj 40% ZNIŻKI na Ekskluzywne Strategiczne Spostrzeżenia JUŻ TERAZ: https://www.RFUplus.com/black-friday-sale
Odwiedź naszą stronę: https://www.rfunews.com
Dziś pojawiło się wiele aktualizacji z kierunku Kurska.
Tutaj rosyjscy dowódcy zdali sobie sprawę, że poprzednie północnokoreańskie ataki drogo ich kosztują i prowadzą donikąd; doprowadziło to do dodatkowych ataków fali mięsa rozpoczętych w nowych kierunkach, aby przełamać ukraińską obronę w kierunku Małej Loknyi.
W odpowiedzi Ukraińcy wystrzelili amunicję kasetową z bezwzględną precyzją, zadając druzgocące straty i zatrzymując tę ofensywę w najbardziej decydujący możliwy sposób.
Po katastrofalnym wyniku początkowych starć jednostek północnokoreańskich w pobliżu Kruglyenke, rosyjskie dowództwo stanęło w obliczu trudnej rzeczywistości: taktyka ludzkiej fali, na którą liczyli, nie przynosiła pożądanych rezultatów.
Wraz z rosnącą liczbą ofiar i spadającym morale, stało się oczywiste, że rozmieszczanie północnokoreańskich oddziałów w izolacji było zmarnowanym wysiłkiem.
Ich nieodpowiednie wyszkolenie, przestarzały sprzęt i sztywna taktyka w sowieckim stylu, w połączeniu z ciężkimi stratami przeciwko wielowarstwowej obronie Ukrainy, jasno pokazały, że upieranie się przy tej samej strategii doprowadziłoby tylko do dalszego upokorzenia i rozlewu krwi.
Uznając te ograniczenia, rosyjscy dowódcy zmienili swoje podejście, rozszerzając obszar operacyjny, przenosząc punkt ciężkości z Kruglyenke na szerszy front, który obejmował pozycje w pobliżu Nowoiwaniwki, aby posuwać się w kierunku taktycznie ważnej wioski Malaya Loknya.
To dostosowanie odzwierciedlało zarówno ich desperację, jak i skalkulowane ryzyko.
Rosjanie starali się wykorzystać to, co postrzegali jako słabe punkty w postawie obronnej Ukrainy.
Ich celem było rozciągnięcie sił ukraińskich i wykorzystanie tygodni nieustannych ataków, które mogły osłabić ich obronę.
Miało to również wywrzeć presję na ukraińskie naziemne linie komunikacyjne z Nowoiwaniwki, zdestabilizować logistykę i prawdopodobnie odizolować ukraińskich żołnierzy w wiosce.
Operacja była jednak pełna wyzwań.
Siły ukraińskie utrzymywały intensywny nadzór nad całym sektorem, wykorzystując drony i dobrze skoordynowane sieci obronne do monitorowania ruchów wroga.
Podczas gdy wojska północnokoreańskie wniosły na pole bitwy przewagę liczebną i prymitywną doktrynę ataku, zostało to zrównoważone przez rażące wady.
Ataki opierały się na wąskich osiach, co czyniło je wysoce przewidywalnymi i podatnymi na skoncentrowane środki zaradcze.
Ukraińskie jednostki obronne w tym sektorze zdobyły już znaczne doświadczenie w odpieraniu takiej taktyki podczas podobnie skoncentrowanych rosyjskich ataków zmechanizowanych na Nowoiwaniwke, zmuszając Ukraińców do dostosowania się jedynie do braku pojazdów opancerzonych używanych przez Koreańczyków Północnych.
Do czasu, gdy siły rosyjskie wysłały północnokoreańskie oddziały w sektorze Nowoiwaniwki, ukraińscy obrońcy w pełni przystosowali się do północnokoreańskich ataków „ludzkiej fali” samej piechoty.
Nieustępliwy, ale przewidywalny charakter tych ataków pozwolił ukraińskim jednostkom udoskonalić swoje strategie obronne, wykorzystując połączenie okopanych pozycji, artylerii i nowoczesnych środków przeciwdziałania.
Jedną z najbardziej niszczycielskich broni w ukraińskim arsenale były pociski kasetowe, które po raz kolejny okazały się szczególnie skuteczne przeciwko gęsto upakowanym formacjom piechoty.
Geolokalizowane materiały filmowe pokazują, że gdy wojska Korei Północnej nacierały falami, siły ukraińskie rozmieszczały amunicję kasetową z precyzyjną dokładnością i z niszczycielskim skutkiem.
Pociski te, zaprojektowane do rozrzucania subamunicji na dużym obszarze, okazały się idealne do przeciwdziałania zmasowanym atakom, niszcząc całe plutony w zaledwie kilka chwil.
Wynikające z tego zniszczenia były katastrofalne, a psychologiczne żniwo dla ocalałych było równie dotkliwe, wielu podobno wahało się lub odmawiało posuwania się naprzód po doświadczeniu tej rzezi.
Stanowiło to wyraźny kontrast z ich początkową reakcją w pobliżu Kruglyenke, gdzie parli naprzód pomimo regularnego ostrzału artyleryjskiego.
Ogólnie rzecz biorąc, niepowodzenie tych ataków podkreśliło fundamentalne wady rosyjskiego polegania na słabo wyposażonych i wyszkolonych siłach północnokoreańskich w celu osiągnięcia celów taktycznych.
Analitycy wojskowi potwierdzili, że ekstremalne straty wynoszące około 300 zabitych i rannych tylko w ciągu pierwszych trzech do czterech dni walk zmusiły północnokoreańską kadrę oficerską do rozpoczęcia uzupełniania grup szturmowych personelem z 94 Samodzielnej Brygady, która wciąż pozostawała w rezerwie.
Sztywne i przewidywalne podejście północnokoreańskich jednostek było na rękę Ukraińcom.
Źródło: Raporty z Ukrainy
