Oceniając wiarygodność zeznań cudzoziemca, trzeba wziąć pod uwagę ich szczegółowość i obszerność. Nie można też oczekiwać od niego udowodnienia przedstawianych zdarzeń, ale jedynie ich uprawdopodobnienia.
Na mocy decyzji z dnia 17 lutego 2023 r., nr RdU-134-1/S/22, Rada do Spraw Uchodźców udzieliła klientowi naszego stowarzyszenia oraz jego żonie i córce, ochronę uzupełniającą na terytorium RP. Rada uznała, że wcześniejsze doświadczenia rodziny w kraju pochodzenia, w powiązaniu z niskim poziomem przestrzegania praw człowieka w Kongo, uzasadniają ryzyko kolejnych zatrzymań oraz przemocy fizycznej w przypadku powrotu do kraju pochodzenia.
Mężczyzna uciekł z Kongo wraz z rodziną po tym jak był kilkukrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany i poddawany przemocy, a następnie zmuszony był ukrywać się, ze względu na podejrzenie go o działanie skierowane przeciwko prywatnemu interesowi wysokiej postaci politycznej w kraju. Cudzoziemiec był również aktywnym członkiem opozycyjnej partii politycznej. W związku z tymi wydarzeniami, zarówno on jak i członkowie jego rodziny, doświadczyli różnych form przemocy fizycznej i psychicznej.
Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców w pierwszej instancji orzekł o odmowie udzielenia ochrony międzynarodowej, uzasadniając to brakiem wiarygodności zeznań i opierając się głównie na rzekomych licznych nieścisłościach w wyjaśnieniach klienta oraz jego małżonki.
Rada rozpatrując odwołanie wniesione w imieniu mężczyzny przez nasze stowarzyszenie, nie podzieliła analizy poczynionej przez Szefa Urzędu w tym zakresie. W wydanej decyzji Rada zawarła również istotne konkluzje na temat wytycznych co do oceny wiarygodności zeznań stron postępowania o udzielenie ochrony międzynarodowej.
Jak wskazuje Rada:
„Rada podkreśla, że ocena zeznań strony składanych na poszczególnych etapach postępowania czy też przed innymi organami administracji publicznej w znacznej mierze powinna zależeć od szczegółowości składanych zeznań oraz spójności całości wydarzeń opisywanych przez Stronę. Rada uważa, że im większa szczegółowość zeznań, tym większą tolerancję co do pewnych nieścisłości należałoby zastosować przy ocenie zeznań. Dlatego przykładowo przy szczątkowych i ogólnych zeznaniach, każda sprzeczność i nieścisłość może dyskredytować wiarygodność strony, z kolei przy zeznaniach obszernych i szczegółowych pewne nieścisłości a nawet drobne sprzeczności mogą zostać uznane za nieistotne i nie wpływać na wiarygodność strony, gdy można tłumaczyć je okolicznościami sprawy i pewnymi czasami stosowanymi uogólnieniami”.
Rada uznała, że mimo iż cudzoziemiec nie przedstawił oryginałów dokumentów, które udowadniałyby przedstawione przez niego zdarzenia, to doświadczenia przemocy i zagrożenie dla bezpieczeństwa całej rodziny należy uznać za uprawdopodobnione jako logiczny element szeregu wydarzeń.
Jak podkreśliła Rada, „(…) strona postępowania statusowego nie musi udowadniać pewnych zdarzeń, ale je uprawdopodobnić”. W ocenie Rady, tłumaczenie mężczyzny było „(…) logiczne i prawdopodobne co do tego, że organy kraju pochodzenia interesują się jego osobą i starają się go zatrzymać”.
Podejmując decyzję o udzieleniu ochrony uzupełniającej, Rada rozpatrzyła indywidualną sprawę klienta na tle ogólnego poziomu przestrzegania praw człowieka w Kongo, który może wzmacniać obawę cudzoziemca przed powrotem do kraju pochodzenia. Wskazała, że „(….) problemy pana (….) wynikały z sytuacji panującej w Republice Kongo, gdzie przestrzeganie praw człowieka jest na niskim poziomie i nawet z pozoru drobny incydent może spowodować niewspółmierną reakcję organów państwa. Tak było w tej sytuacji, przez co zdaniem Rady, pan (…) ma ograniczoną możliwość obrony swoich praw w Kongo i po powrocie mógłby być narażony na nieludzkie i poniżające traktowanie”.
W postępowaniu uchodźczym rodzinę wspierały adw. Małgorzata Jaźwińska oraz apl. adw. Kornelia Trubiłowicz.
Źródło: https://interwencjaprawna.pl/
WESPRZYJ STOWARZYSZENIE INTERWENCJI PRAWNEJ
