Sprawa dotyczy obywatela Egiptu, który spędził ponad 6 miesięcy w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców w związku z toczącymi się procedurami o zobowiązanie do powrotu, a następnie o udzielenie ochrony międzynarodowej.
Mimo deklarowania przez niego od samego początku licznych schorzeń zdrowotnych (urologiczne, gastrologiczne), wymagających pilnej operacji oraz powodujących ciągły ból, komendant właściwego organu Straży Granicznej zwrócił się do sądu o umieszczenie go w strzeżonym ośrodku. Cudzoziemiec wielokrotnie wskazywał również, że jest ofiarą przemocy fizycznej i przedstawiał na to dowody.
Pomimo tego, nie została przeprowadzona żadna oficjalna procedura w celu ustalenia, czy cudzoziemiec jest ofiarą przemocy, chociaż zgodnie z obowiązującymi przepisami w strzeżonym ośrodku nie umieszcza się osoby, jeśli mogłoby to spowodować niebezpieczeństwo dla jej życia lub zdrowia albo jej stan psychofizyczny może uzasadniać domniemanie, że była poddana przemocy.
Sądy na żadnym etapie postępowania nie wzięły pod uwagę problemów zdrowotnych cudzoziemca, jego złego stanu psychofizycznego ani faktu doświadczenia przez niego przemocy, przede wszystkim nie uwzględniły wniosków o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lekarza medycyny sądowej oraz psychologa na okoliczność tego, że stan psychofizyczny cudzoziemca jest typowy dla osoby z doświadczeniem przemocy.
W sprawie doszło również do naruszeń proceduralnych w zakresie prawa do obrony. Cudzoziemcowi nie doręczano wniosków komendanta o zasądzenie i przedłużenie jego detencji, nie był też sprowadzany na posiedzenia sądów, mimo składania odpowiednich ku temu wniosków. Procedury dotyczące pobytu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku prowadzone były przewlekle, natomiast sądy w swoich orzeczeniach stosowały automatyzm, nie badając w sposób wyczerpujący czy rzeczywiście istnieją podstawy prawne do przedłużania detencji cudzoziemca.
W skardze zarzuciliśmy Polsce dokonanie naruszeń Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, to jest:
- art. 3 (naruszenie zakazu nieludzkiego i niehumanitarnego traktowania),
- art. 5 ust. 1 lit. f (bezprawność i bezpodstawność detencji),
- art. 5 ust. 4 (brak realizacji prawa do sądu),
- art. 8 (naruszenie prawa do życia prywatnego i rodzinnego).
Na tym etapie czekamy na zakomunikowanie sprawy w Europejskim Trybunale Praw Człowieka.
Przed Trybunałem cudzoziemca reprezentuje adw. Małgorzata Jaźwińska z naszego stowarzyszenia. W trakcie pobytu w ośrodku strzeżonym cudzoziemiec otrzymywał wsparcie prawne od prawniczki SIP apl. adw. Kornelii Trubiłowicz.
Zdjęcie: Obraz Simon
WESPRZYJ STOWARZYSZENIE INTERWENCJI PRAWNEJ
