🏠Znalezienie mieszkania w dużym mieście to ogromne wyzwanie dla każdego, a dla osób z doświadczeniem uchodźstwa w szczególności. Bariera językowa, nieznajomość systemu i rynku mieszkaniowego w Polsce, brak stałych dochodów, nieufność wynajmujących, a nierzadko dyskryminacja na tle narodowościowym powodują, że jest to bariera nie do pokonania. Wśród uchodźców i uchodźczyń z Ukrainy, których aktualnie mieszka w Polsce najwięcej, większość stanowią kobiety i dzieci – co dodatkowo utrudnia znalezienie stabilnego zatrudnienia i mieszkania.
W 2022 roku zapewnienie dachu nad głową osobom uciekającym z Ukrainy wzięło na siebie społeczeństwo. Teraz uchodźcy i uchodźczynie mieszkający w punktach zarządzanych przez wojewodów muszą partycypować w kosztach zakwaterowanie interwencyjnego. Koszt takiej dopłaty to nawet 60 zł za dobę na hali – co jest dla wielu nieosiągalną kwotą.
Tak, w mniejszych miastach mieszkania są dużo tańsze, ale też dużo trudniej o pracę posługując się obcym (choćby angielskim) językiem, brak też wsparcia organizacji społecznych, a przede wszystkim brak dobrej komunikacji – która w przydatku matek z dziećmi (bez wsparcia sąsiadów czy krewnych) jest czymś niezbędnym.
🆘Dziś z mieszkaniami dla osób z doświadczeniem migracji i uchodźstwa w Polsce jest ogromny problem. Wiele i wielu z nich z tego powodu wróciło już do ogarniętej wojną ojczyzny. Taka sytuacja w dłuższej perspektywie może powodować duży wzrost osób w kryzysie bezdomności.
Na świecie są już rozwiązania, które minimalizują to ryzyko, są one wdrażane na różnym poziomie (zarówno samorządowym jak i krajowym) i przez różne instytucje. W Polsce ich nie ma lub dopiero raczkują – najem społeczny czy możliwości adaptacji pustostanów na mieszkania dostępne.
O tych i innych wyzwaniach i rozwiązaniach związanych z zapewnieniem uchodźcom(-czyniom) miejsca zamieszkania (na przykładzie Polski, Czech, Węgier i Niemiec) rozmawiałyśmy podczas wtorkowego seminarium „Sytuacja mieszkaniowa uchodźców wojennych z Ukrainy”, które zorganizowałyśmy w ramach projektu Kompleks.
Wśród panelistek głos zabrały m.in.: Hanna Milewska-Wilk z Obserwatorium Polityki Miejskiej Instytut Rozwoju Miast i Regionów, dr hab. Agata Górny z Ośrodek Badań nad Migracjami UW, Katarzyna Przybylska z Habitat for Humanity Poland, Martina Kavanová z PAQ Research (Czechy) i Nóra Teller z Metropolitan Research Institute (Węgry) oraz r.pr. Patrycja Mickiewicz z naszego stowarzyszenia, która poruszyła m.in. problem partycypacji uchodźców i uchodźczyń w kosztach zakwaterowania interwencyjnego.
***
Projekt Kompleksowe wsparcie osób o specjalnych potrzebach w polskim systemie zarządzania migracją (KOMPLEKS) jest dofinansowany z Programu „Sprawy wewnętrzne” realizowanego w ramach Funduszy Norweskich na lata 2014-2021. Program pozostaje w dyspozycji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Partnerami projektu są: International Centre for Migration Policy Development (ICMPD), my – Stowarzyszenie Interwencji Prawnej, Polskie Forum Migracyjne oraz Urząd do Spraw Cudzoziemców.
