My – działaczki i działacze na rzecz praw człowieka, pracowniczki i pracownicy humanitarni, Palestyńczycy i Palestynki – składamy najszczersze kondolencje rodzinom 203 pracowników humanitarnych zamordowanych w Strefie Gazy w ciągu ostatnich sześciu miesięcy ludobójczego ataku prowadzonego przez Izrael, z przyzwoleniem i wsparciem zachodnich rządów.
Milczenie, usprawiedliwianie, a nawet wspieranie popełnianych przez Izrael zbrodni wojennych, sprawiło, że armia okupacyjna działała z poczuciem absolutnej bezkarności i kompletnym lekceważeniem prawa humanitarnego, życia i zdrowia ludności cywilnej. Dlatego uważamy Zachód za współodpowiedzialny za zabójstwo siedmiu osób z World Central Kitchen, wśród nich Polaka – Damiana Sobóla.
Nie mamy żadnych wątpliwości, że gdyby świat zareagował równie stanowczo, gdy izraelska armia zabijała palestyńskich cywilów, pracownicowników humanitarnych, personel medyczny, dziennikarzy i dziennikarki i ich rodziny, jednocześnie głodząc ponad dwa miliony ludzi i zrównując z ziemią Strefę Gazy, nie doszłoby do ataku na konwój WCK.
Ze smutkiem odnotowaliśmy, że po tym ataku, zamiast przyglądać się uważnie sposobom działania izraelskiej armii i zastanawiać jaki wpływ te zabójstwa będą miały na losy walczących o przetrwanie Palestynek i Palestyńczyków w Strefie Gazy, polską debatę publiczną zdominowała analiza zachowania izraelskiego ambasadora.
Dlatego chcemy zwrócić uwagę na kilka kluczowych kwestii:
1) Wypowiedzi ambasadora, jak i słowa Benjamina Netanjahu, lekceważące zabójstwo cywilów i oskarżające krytyków działania państwa Izrael o antysemityzm, są standardową reakcją izraelskich polityków i ich rzeczników na wszelkie protesty przeciwko ludobójstwu, łamania praw człowieka, a nawet próby wyrażania solidarności z ofiarami tych działań. Do 1/04/2024 – świat akceptował je bez mrugnięcia oka, co więcej – bronił Izraela przed krytyką i zdejmował jakąkolwiek odpowiedzialność z izraelskiej armii za jawne łamanie prawa międzynarodowego.
2) Klęska głodu, trwająca 17 lat blokada Strefy Gazy, katastrofa humanitarna wywołana celową i oficjalną izraelską polityką odpowiedzialności zbiorowej, tym samym odcięcie ponad dwóch milionów ludzi od dostępu do wody pitnej, żywności, prądu, schronienia, jakiejkolwiek drogi ucieczki, zniszczenie większości szpitali i całego systemu opieki medycznej, zabójstwo ponad 33 tysięcy osób, stworzenie warunków obliczonych na fizyczne i psychiczne wyniszczenie Palestynek i Palestyńczyków w Strefie Gazy – wszystkie te okoliczności powinny były już dawno wywołać stanowczą reakcję świata, polegającą na zmuszeniu Izraela za pomocą wszelkich dostępnych środków do dopuszczenia pomocy humanitarnej i zaprzestania ludobójczej wojny przeciwko Strefie Gazy.
3) Do dziś Izrael bezprawnie więzi obywateli Polski w Strefie Gazy, odmawiając wydania zgody na ich wyjazd. W masowych bombardowaniach w Strefie Gazy, izraelska armia zabiła trzy pokolenia rodziny polskiego obywatela. Pomimo wielokrotnego informowania polskiego MSZ-u i polskich polityków o tej zbrodni, nie zostały podjęte żadne działania w celu wyjaśnienia okoliczności bombardowania. Co gorsza, Polska nie podjęłą żadnych działań by ewakuować dwójkę ocalałych z tego bombardowania dzieci, które pilnie potrzebują opieki medycznej. Nikt też nie zwrócił się z kondolencjami do tej rodziny. W październiku, izraelska armia zbombardowała również polską rodzinę, która cudem przeżyła atak. Pomimo ich obywatelstwa – nikt z Polski nie zapytał w jakim są stanie i czego potrzebują. W związku z opóźniającą się ewakuacją, dwójka polskich dzieci: półtoraroczna dziewczynka i trzyletni chłopiec były w stanie zagrożenia życia na skutek ostrego niedożywienie. Krzywda wyrządzona przez Izrael palestyńskim obywatelom RP została kompletnie zignorowana.
Dlatego dziś oczekujemy od polskich władz:
1) rozliczenia izraelskich polityków i wojskowych za każdą zbrodnię wojenną popełnioną w Strefie Gazy.
2) Zgłoszenia przez Polskę sprawy zabójstwa ponad 200 pracowników humanitarnych w Gazie, wśród nich obywatela Polski, do Międzynarodowego Trybunału Karnego i poparcia skargi RPA w Międzynarodowym Trybunale Sprawiedliwości.
3) Natychmiastowego nałożenia sankcji i embarga na wymianę handlową z Izraelem obejmującą materiały wybuchowe, amunicję, broń każdego rodzaju, w tym części zamienne oraz związki chemiczne i ich prekursory.
4) Domagania się, aby Izrael zdjął blokadę, natychmiast wycofał swoje wojska ze Strefy Gazy i bez żadnych ograniczeń dopuścił wszelką pomoc humanitarną i medyczną.
5) Ewakuacji i przyjęcia do Polski uchodźców ze Strefy Gazy, w szczególności rodzin polskich obywateli oraz byłych pracowników Polskiej Akcji Humanitarnej.
Polsko-Palestyńska Inicjatywa na rzecz Sprawiedliwości – Kaktus* // Stowarzyszenie Nomada
*Inicjatywę tworzy zespół prawniczek i prawników, działaczek praw człowieka, pracowniczek i pracowników humanitarnych. Poprzez działania edukacyjne, rzecznicze i prawne, chcemy pogłębić rozumienie historii Palestyny, praw ludności palestyńskiej, a także podjąć działania na rzecz dochodzenia sprawiedliwości dla ofiar izraelskich zbrodni wojennych.
OKO.press Krytyka Polityczna Gazeta Wyborcza Radio Wrocław Kultura Radio TOK FM
