Mirelle
Mirelle ma 15 lat. Uczy się krawiectwa. Mieszka z rodziną w baraku, w osiem osób. Tato zmarł. Mama jest bez stałej pracy. Mirelle świetnie sobie radzi. Sporo już szyje – umie zrobić już tradycyjne suknie kaba. Mirelle cierpi na wrodzoną chorobę reumatyczną. Bywają dni, kiedy nie jest w stanie chodzić. Zdobycie zawodu, który pozwoli jej pracować na siedząco, jest dla niej życiową szansą.
W Yaounde (Kamerun) grupa 120 uczennic i uczniów ze skrajnie biednych rodzin może się uczyć w tutejszym centrum edukacyjnym. Uczą się tu m.in. na krawcowe czy techników komputerowych. W latach 2021–22 sfinansowaliśmy dla centrum m.in.: położenie płytek, zakup 74 par drzwi, maszyn do szycia i komputerów
Therese
Theresa nie mogła ukończyć edukacji, bo jej rodzina była zbyt uboga. Praca na farmie w Kiabakari (Tanzania) to szansa dziewczyny na godne życie. – Bardzo lubię pracę przy kurach – mówi Theresa. – Wyzwaniem jest utrzymanie tylu kurcząt w cieple – śmieje się dziewczyna.
W zachodniej Tanzanii zbudowaliśmy i wyposażyliśmy farmę w Kiabakari. Farma już działa, a jedzenie, które wytwarza, służy dzieciom w szkole. To rozwojowy projekt inwestycyjny, dający pracę oraz będący jednym ze źródeł utrzymania miejscowego przedszkola i szkoły dla 300 dzieci!
Mama Helen
Mama Helene (Nguelemendouka, Kamerun) od wielu lat przygarnia sieroty. Wraz z mężem długie lata prowadzili sierociniec dla ośmiorga dzieci. Nie mogli mieć własnych dzieci, przez co spotykali się z ostracyzmem. Ludzie uważali kobietę za niepełnowartościową. Niestety, mąż Helene już nie żyje, a ona sama się już starzeje (65 lat). Na szczęście, otrzymuje pomoc z Polski. Nasza Fundacja sfinansowała dla Helen zakup nowej sztucznej szczęki.
Alice
Alice (Guerin Kouka, Togo). Ma 19 lat, ale do szkoły nigdy nie chodziła. Jest siódmym dzieckiem. Kiedy urodziła się jej najmłodsza siostra, ojciec wziął sobie kolejną, młodszą, żonę. Matka Alice mogła zostać w domu byłego męża, ale nie chciała, obawiając się, że będzie źle traktowana przez młodą następczynię. Wróciła do rodzinnego domu, zostawiając mężowi wszystkie dzieci. Alice została oddana do babki, u której nosiła wodę i zbierała drewno. Do szkoły nie została posłana. Jak większość mieszkańców wioski, mieszkała w domu z gliny, krytym blachą. Teraz Alice uczy się w sfinansowanej przez nas szkole krawieckiej, by choć trochę „być panią swego losu”. Wie, że jej dzieci na pewno pójdą do szkoły. O przyszłym kandydacie na męża mówi, że na leniwego nawet nie spojrzy
Jean Randianrisoa
Jean (Mampikony, Madagaskar), nazywany jest przez wszystkich Lesoa. Mieszka w maleńkim szałasie z bambusa w bardzo skromnych warunkach. Rodzice Jean de Dieu i Jalinne wychowują ośmioro dzieci. Jean jest drugi z kolei. Mama sprzedając ryby na bazarze, zarabia bardzo niewiele. Tata pracuje fizycznie, ale to i tak nie starcza na podstawowe wyżywienie. Zazwyczaj jedzą tylko ryż, a gdy go brakuje, gotowany maniok. Chłopiec opiekuje się młodszym rodzeństwem, rąbie drewno oraz nosi wodę z odległej studni. Sytuacja w domu jest bardzo trudna. Wszyscy śpią na ziemi w jednym małym pomieszczeniu. Na powierzchni około 2×4 m brakuje nawet miejsca na podłodze, by wszyscy mogli się położyć. Bez pomocy z zewnątrz nie było możliwości na naukę. Jean uczył się we wspieranym przez nas gimnazjum. Jego marzeniem jest zostać rolnikiem, ale — jak dodaje — wykształconym rolnikiem. W przerwach od nauki zajmuje się kurami. Za zaoszczędzone pieniądze kupuje garść kukurydzy, żeby „kury też były szczęśliwe”.
Marie Jeanne
Jurek
Chłopiec został tak nazwany na cześć lekarza, dra Jerzego Friedigera, szefa misji medycznej naszej Fundacji na Madagaskarze w 2018 r. Jurek jako wcześniak trafił do szpitala w Antananarywie, stolicy Madagaskaru z sepsą. Ważył 1600 g. Przez odwodnienie nie był w stanie otworzyć oczu. Po 10 dniach w inkubatorze chłopiec ważył już 2250 g i otwierał oczy. Uratowały go niedostępne na wyspie antybiotyki, przywiezione z Polski, i niezawodna opieka dr Lidii Stopyry. To największy sukces całej misji – cieszyli się lekarze. W ciągu dwóch tygodni siedmiu lekarzy z Polski przeprowadziło w stolicy Madagaskaru ponad 60 zabiegów chirurgicznych i ponad 470 konsultacji pediatrycznych z leczeniem.
Źródło: https://pomocafryce.org
Wesprzyj POLSKĄ FUNDACJĘ DLA AFRYKI
