Migranci i migrantki w kryzysie bezdomności
Cudzoziemcy w kryzysie bezdomności, mierzą się nie tylko z brakiem zakwaterowania, ale również ze skomplikowaną sytuacją prawną ze względu na różnorodne tytuły pobytowe i związany z nim dostęp do świadczeń socjalnych.
Większość cudzoziemców chce mieszkać w dużych miastach, np. Warszawie, licząc na większe szanse na znalezienie pracy. Warszawa jest z kolei kosztownym miejscem do życia. W tych miastach jest również najwięcej osób w kryzysie bezdomności – są to osoby z innych polskich miast lub mniejszych miejscowości oraz wsi.
Często mieszkanie w mniejszej miejscowości skutkuje lepszą integracją ze społecznością lokalną. Cudzoziemcy bywają tam bardziej rozpoznawalni, czasami łatwiej jest wniknąć w tkankę społeczną i liczyć na wsparcie.
Schroniska dla osób w kryzysie bezdomności nie przyjmują małżeństw oraz zwierząt, co jest wyzwaniem dla niektórych osób potrzebujących z nich skorzystać.
W szczególnie trudnej sytuacji są m.in.: starsze osoby z Ukrainy, które mają bardzo niską emeryturę i nie są w stanie zarobić więcej, a także kobiety cudzoziemki, które przyjechały na wizie studenckiej i zaszły w ciążę. Kobiety te często nie mają uprawnień do pomocy socjalnej, często są narażone na przemoc domową ze strony ojca dziecka, mają wrażliwą pozycję ze względu na słabą sytuację prawną, nie ubiegają się o ochronę międzynarodową, gdyż wiedzą, że ich sytuacja ich do tego nie uprawnia.
Potrzebne są programy mieszkaniowe nie tylko dla osób z peselem UKR. Status ochrony międzynarodowej daje tylko 1 rok wsparcia w ramach IPI (Indywidualnego programu integracyjnego). Potrzebne jest mieszkalnictwo wspierane dla zachowania efektu stałości. Powinny powstać mieszkania treningowe i socjalne uwzględniające specyficzne potrzeby cudzoziemców. Wsparcie osób potrzebujących zakwaterowania jest polityką wspierającą integrację i spójność społeczną.
—
W ostatnim czasie spotkaliśmy się by zgłębić kwestie migrantów w kryzysie bezdomności. Było to szczególnie ważne ze względu na chłodne zimowe miesiące oraz kończące się w wielu organizacjach programy finansujące zakwaterowanie.
Spotkaliśmy się z organizacjami pozarządowymi wspierającymi migrantów, organizacjami wspierającymi osoby w kryzysie bezdomności oraz instytucjami samorządowymi, a także badaczami i badaczkami prowadzącymi badania na temat cudzoziemców doświadczających bezdomności.
Na spotkaniu dzieliliśmy się bieżącą ofertą wspierającą cudzoziemców potrzebujących zakwaterowania. Była to dobra okazja do nawiązania kontaktów między organizacjami skupionymi na wsparciu migrantów i uchodźców oraz organizacjami pomagającymi osobom w kryzysie bezdomności.
Była to także szansa do rozmowy o najbardziej palących wyzwaniach, z którymi mierzą się cudzoziemcy w kryzysie bezdomności oraz organizacje i instytucje, które ich wspierają.
Planujemy kolejne spotkanie w tym temacie wiosną. Więcej informacji wkrótce.
