Po spędzeniu wczesnych lat w Pakistanie, Sahar ukończyła studia w Afganistanie, a teraz poświęca swój czas na zapewnienie dziewczętom możliwości zdobycia wykształcenia pomimo rosnących ograniczeń.
Sahar* z grupą dziewcząt w szkole Lower Shiekh Mesri w Nangarhar w Afganistanie, gdzie pracuje jako nauczyciel-wolontariusz. © Talwasa Sakhizai/WADAN (partner UNHCR)
Jako młoda dziewczyna 23-letnia Sahar* spędziła wczesne lata dorastania w obozie dla uchodźców Bot w Peszawarze w Pakistanie. Jej ojciec był nauczycielem w Afganistanie i zachęcał wszystkich w rodzinie do pilnej nauki. Po powrocie do Afganistanu w 2010 roku Sahar kontynuował naukę, kończąc studia na wydziale informatyki.
Teraz z pasją przekazuje zdobyte umiejętności innym dziewczynom. Obecnie pracuje jako nauczyciel-wolontariusz w szkole Lower Shiekh Mesri w Nangarhar, zbudowanej przez UNHCR, Agencję ONZ ds. Uchodźców, gdzie uczy obsługi komputera i języka angielskiego. Wielu studentów tutaj, tak jak ona, to powracający uchodźcy lub zostali przesiedleni z powodu konfliktu. „Chcę być wzorem do naśladowania i motywować dziewczyny do pozostania w szkole” — wyjaśnił Sahar. „Kontynuowałem naukę [pomimo] wielu problemów finansowych i wyzwań kulturowych”.
Uruchomiona w październiku 2022 r. Inicjatywa Wolontariatu Kobiet UNHCR we wschodnim regionie Nangarhar w Afganistanie ma na celu inspirowanie i nauczanie dziewcząt poprzez wolontariuszki, absolwentki szkół, studentki i absolwentki. Obecnie w programie biorą udział 24 wolontariuszki, pomagając w tutoringu, mentoringu rówieśniczym oraz organizując zajęcia pozalekcyjne dla uczennic.
Sahar z pasją przekazuje zdobyte umiejętności innym dziewczynom. Uczy obsługi komputera i języka angielskiego w szkole Lower Shiekh Mesri, zbudowanej przez UNHCR.
„Czuję to, co czują inne dziewczyny w szkole. Głęboko wierzę, że umiejętność obsługi komputera i znajomość języka angielskiego… mogą pomóc dziewczynkom kontynuować naukę online, nawet w domu” – powiedziała Sahar.
Powiedziała, że obie dyscypliny mogą otworzyć nowe ścieżki uczenia się dla uczennic, z których wiele jest obecnie zmuszonych do pozostania w domu z powodu niedawnych ograniczeń uniemożliwiających dziewczętom naukę po ukończeniu szóstej klasy, a także ze względu na ich przemieszczanie się.
„Pomoże im to uzyskać dostęp do różnych źródeł edukacyjnych w Internecie podczas kontynuowania nauki. Pomoże to również uczniom w przeprowadzeniu badań i zdobyciu większej wiedzy na tematy, które ich interesują”.
Sahar opisał dorastanie jako uchodźca w Pakistanie jako trudne. „Moich rodziców nie było stać nawet na podstawowe rzeczy niezbędne do życia, w tym dalszą edukację dla mnie i mojego rodzeństwa. Teraz wróciliśmy, jestem szczęśliwy. Mamy przyzwoity dom, a ja mogłem zdobyć wyższe wykształcenie w Afganistanie”.
„Głęboko wierzę, że umiejętność obsługi komputera i znajomość języka angielskiego… mogą pomóc dziewczętom w kontynuowaniu nauki online, nawet w domu” — powiedział Sahar. © Talwasa Sakhizai/WADAN (partner UNHCR)
Jej własna podróż uczyniła ją bardziej zdeterminowaną, by wspierać innych. „Widząc, jak młode dziewczyny porzucają szkołę lub nie mogą się uczyć z powodu braku nauczycielek, robi mi się smutno. Sytuacja może się pogorszyć w przypadku dziewcząt i kobiet, a także doprowadzi do wczesnych i przymusowych małżeństw”.
Oprócz tego, że sama została wolontariuszką, Sahar skontaktowała się również ze swoimi rówieśnikami i absolwentkami, aby zachęcić je do przyłączenia się do inicjatywy UNHCR.
„Nie otrzymuję pensji nauczycielskiej, ale radość z widoku dziewcząt przychodzących codziennie do szkoły jest dla mnie źródłem dumy i satysfakcji”.
*Imię zmienione ze względów ochronnych
Talwasa Sakhizai koordynuje projekty kobiece dla WADAN (Stowarzyszenia Opieki Społecznej na rzecz Rozwoju Afganistanu), partnera UNHCR realizującego Inicjatywę Wolontariatu Kobiet.
Zdjęcie główne: © Talwasa Sakhizai/WADAN (partner UNHCR)
